Borçlanmayı normalleştirmeyin

Siyaset zor bir iş.

Hele hele sadece kendi menfaatleri dışında hiçbir insanlık değerlerini dikkate almayan ülkelerle siyaset yapmak çok daha zor.

Suriye’de olanlar bunun tam bir örneğidir.

Karşınızda insanlıktan uzak olan Rusya, ABD, Suriye, AB ve insanlık değerlerine her şeyden fazla önem veren Türkiye.

İşte bu nedenle ülkeler arası siyaset yapmak oldukça zor.

Ancak, şartlar ne olursa olsun masada insanların geleceği için mücadele ediyoruz.

Ülke olarak, karşımızdakilerin durumu anlamasını da artık beklemiyoruz.

Ne gerekiyorsa onu yapmaya çalışıyoruz.

Bu konunun çözümü için birikimimiz yok, denk bile olmayan bütçemiz var.

Yine de çabamız yüksek.

Mutlaka kazanmalıyız, kazanacağız.

Büyük ve güçlü ülke olmanın yolu, borçlanmamaktan geçer,

Eğer hiç kimseye boyun eğmek istemiyorsanız,

Önünüze konulan her türlü anlaşmaya yanaşmak zorunda kalmak istemiyorsanız,

Halka gerçekleri anlatma cesareti göstermelisiniz,

Özellikle maddi durumunuzu paylaşmalısınız.

Borç almaktan kaçınmalısınız.

Halkınızın da borçlanmasının önünü açmamalısınız.

Herşeyi toz pembe göstermemelisiniz.

Muhalefetle gerçeklerinizi açık açık paylaşmalısınız.

Birlikte çözüm için çaba göstermelisiniz.

Borçlu ülkelerin yaptıkları, borçlu babaların yaptıklarına benzer.

Borçlu babalar zor durumda kaldıklarına ailelerine durumunu anlatmazlar, anlatamazlar, hatta ailelerinin isteklerini de tekrar tekrar borçlanarak yerine getirmeye çalışırlar.

Evde çalışan televizyonları varken aileleri yeni bir televizyon almak istediğinde, borca girerek bu televizyonu alırlar.

Durumlarını ailelerine anlatmaya çalışırlar,

Ancak kimsenin bunu dinlemeye tahammülü yoktur.

Dinlemezler, anlamaya çalışmazlar.

Bu işin sonu iflasa gelene kadar devam eder.

İflas gerçekleştiğinde herkes adeta rahatlar.

Bunu neden mi anlatıyorum;

Türkiye borçlu bir ülke,

Her gün borcun üzerine borç almaya, borçlanmaya devam ediyor.

Aldığımız borçların faizleri bile dudak uçuklatan rakamlara ulaştı.

Osmanlı’nın çöküşü borçlanmayla başlamıştır.

Osmanlı, düzeninin devamı için sürekli borçlanmıştır.

İtibarından vazgeçememiştir,

Ödemelerini zamanında yapamamıştır,

Askerlerine maaşlarını ödeyememiş, bu nedenle sürekli asker isyanlarıyla karşı karşıya kalmıştır. O kadar ki bu isyanlarda Padişahlar öldürülmüştür.

Osmanlı’nın borcu, yıllar boyunca Cumhuriyet hükümetlerince ödenmiş ve nihayetinde bitirilmiştir.

Ne var ki Cumhuriyet’te de yeni borçlanmalar başlamıştır ve hala devam ediyor.

Bağımsızlığınız borçsuzlukla orantılıdır.

Yeri geldiğinde güçlü ülkelere kafa tutmanızın da yolu borçsuz olmaktan geçer.

Sevgi ve saygılar…