Uzun ince bir yol

Engelliliğin birçok tarifi bulunmakla birlikte sosyolojik anlamda engellilik, bir anlamda toplum tarafından engelliye bakışını tanımlamaktadır. Dolayısıyla engellinin karşılaştığı problemler, zorluklar kendisini, ailesini, toplumun tamamını ilgilendirmektedir.   

Engelliliğin bir çok çeşidi ve ayrıntısı bulunmakla birlikte zihinsel engellilik, aileler ve bireyler için uzun ince bir yol olan hayat mücadelesi içinde, en meşakkatli süreçlerin yaşandığı bir engellilik türüdür. Doğumundan ölümüne kadar emek isteyen ve yaşı kaç olursa olsun her daim çocuk olan zihinsel engellinin eğitimi, öz bakımı, sosyal hayat içindeki ihtiyaçlarının karşılanması aileler ve özellikle annelerin üstün gayreti ile sürdürülmektedir. Bu anlamda annelerin psikolojik olarak sağlam olması gayretin en temel vazgeçilmezidir.

Diğer taraftan doğumundan itibaren çocukların davranışları akranlarından farklılık göstermesi halinde ailelerin durumu erken fark edip, erken kabullenmesi ve uzmanlarla birlikte yol almasıyla problemler daha erken çözülmeye başlanır. Ancak ailelerin bir kısmının durumu kabullenmesi uzun zaman almakla birlikte toplumdan da kaçırma yoluna gidilmektedir. Aileler bir an önce konulan tanıyı kabullenip, eğitimi sırasında kuruluşlara güvenmek zorundadır, sık sık kurum değiştirilmesi, kulaktan dolma bilgilerle kanaat oluşturup, eğitim aldığı kurum ve kuruluşlara güvensizlik oluşması çocuğa uzun vadede zarar verebilir, çocuğun gelişimindeki süreyi uzatabilir.

Uzun ve meşakkatli bir süreç gerektiren eğitim sürecinde, eğitim kurumlarının ailelere, özellikle annelere gerekli sosyal desteği vermesi ailelerin yalnız olmadığı ve bir destekçisinin olduğu duygusunun gelişmesine yardımcı olacak ve annelerin sağlam durmasına destek olacaktır. Sevgi ve sabrın bu sürecin değişmez iki sihirli anahtarı olduğu da asla hatırdan çıkmamalıdır.

Necmettin Başkut-Sevgi Vakfı Y.K.Ü